Bluebird-U 610 był następcą bardzo udanego i popularnego w latach sześćdziesiątych Bluebirda 510. Samochód produkowano od 1971 do 1976 roku i sprzedawano również poza Japonią jako Datsun. W przypadku wersji 2000 było jednak inaczej.

Należała ona tylko do rynku japońskiego i różniła się w kilku aspektach od niższych w hierarchii modeli. Sama seria 610 po raz pierwszy zadebiutowała na Japońskim rynku w sierpniu 71 roku. Bluebird w nazwie otrzymał literę U, pochodzącą od słowa "uncertein" oraz "ultra", a stosowano je w zależności od okresu w jakim promowane były auta. Cała seria miała kilka modeli, a w tym czterodrzwiowego sedana, dwudrzwiowe coupe, czy pięciodrzwiowego wagon station. Te modele miały różne warianty silnikowe oraz wyposażenia, jednak w tym artykule interesują nas wyłącznie te z oznaczeniem 2000.

Topowa "opcja" Bluebirda różniła się zarówno mechanicznie, jak i wizualnie. Główna i najbardziej istotna zmiana to odejście od silników 1600 (1.6L, L16 100 KM) i 1800 (1.8L, L18 105 KM / L18E 115 KM) na rzecz mocniejszej jednostki. Większy silnik, czyli L20 to pojemność 2.0L i sześć cylindrów zamiast czterech, poza tym szerszy rozstaw osi i mamy zdecydowanie inne auto pod względem parametrów.

W kwestiach wizualnych przede wszystkim zmieniony został przód samochodu, dłuższa i szersza maska wraz z charakterystycznymi reflektorami oraz grillem (Sameblue, Long Nose, Shark Nose itp.), tylne lampy również się różnią ale w mniejszym stopniu. Przód samochodu został "powiększony" aby zmieścić większy silnik.

Wersja dostępna była tylko w nadwoziu hardtop coupe i sedan. Niestety nie spotkała się ona z dużym zainteresowaniem i nie zyskała sobie szerokiej grupy entuzjastów będących wstanie zapłacić za przyjemność z jazdy tym autem. Wpływ na to miał okres, w którym przypadał cykl życia Datsuna. W 1973 roku nastąpił światowy kryzys paliwowy, ludzie szukali bardziej ekonomicznych samochodów, stąd też dzisiaj Bluebird-U 2000 jest białym krukiem.

Przez okres produkcji, powstało kilka odmian wersji 2000, najważniejsze z nich to: GT, GT-E i GTX-E, różniły się głównie mocą i wyposażeniem. GT miała 115 KM, natomiast GT-E i GTX-E - 130 KM. Kilka danych technicznych znajdziecie w specyfikacji, a dla bardziej ciekawskich polecam źródło z przypisu.

Źródła danych technicznych: ratdat.com

Źródła zdjęć:
speedhunters.com
minkara.carview.co.jp
high-top-fade.blogspot.com

Dla zainteresowanych inny, cenny klasyk japońskiej motoryzacji.