Debonair był pierwszą próbą wejścia Mitsubishi na rynek luksusowych samochodów, od razu stał się najważniejszym modelem tej marki, na rodzimym rynku konkurował z takimi samochodami jak Nissan Cedric czy Toyota Crown.

Debonair zadebiutował w 1963 roku podczas All Japan Motor Show i od razu zachwycił odwiedzających. Rok później rozpoczęła się sprzedaż. Na początku oferowany był z sześciocylindrowym, rzędowym silnikiem KE64, czyli 2.0L na dwóch gaźnikach, o mocy 105 KM.

W 1970 roku, zastąpił go silnik 6G34, również 6-cylindrów i pojemność 2.0L, ale moc wynosiła 130 KM, zwiększyła się prędkość maksymalna, z 155 km/h do 180 km/h. Rok 1976 to ostatnia zmiana silników, pożegnano 6-cylindrów, pod maskę zawitały 4-cylindry (4G54) o pojemności 2.6L i mocy 120 KM.

Pierwsza generacja, jeśli chodzi o design, trwała w niemal niezmiennej formie przez 22 lata. Osobą odpowiedzialną za styl samochodu, był Hans S. Bretzner, który był doświadczonym designerem pracującym dla General Motors, stąd widać wpływ amerykańskich sedanów na ostateczny design. Debonair stworzony został jako ekskluzywna alternatywa dla widocznego poniżej Colta 1000.

Niektóre rozwiązania takie jak nadwozie samonośne, zostały stworzone dzięki doświadczeniu Mitsubishi w budowie samolotów, co automatycznie nadało Debonairowi wysokiej klasy otoczki. Co ciekawe, wymiary tego samochodu klasyfikowały go na rynku japońskim jako "kompaktowy" (mieścił się w sam raz), dzięki temu w swojej klasie mógł poszczycić się tym, że był najdłuższy i miał największy rozstaw osi. Debonair posiadał napęd na tył, niezależne zawieszenie z przodu i sztywną oś z tyłu. Do 1976 roku dostępny był ze skrzynią manualną oraz automatyczną, po 1976 roku, pozostał tylko automat.

Kilka ciekawostek:

Mitsubishi Debonair A32 z silnikiem 2JZ.

Niestety nie wiem nic na temat tego projektu, poza tym, że powstał w Japonii.

Mitsubishi Debonair cabrio.

Nie była to wersja na sprzedaż. Powstała na potrzeby defilad, pokazów itp.

Mitsubishi Debonair jako pickup.

Nawet pomimo faktu, że samochód ten jest białym krukiem, niektórzy mają ochotę aby stosować takie ekstremalne modyfikacje.

Powodem dla którego design Debonaira prawie nie zmieniał się przez 22 lata, był fakt, że samochód ten raczej nie był nastawiony na sprzedaż dla typowej klienteli. Bardzo często wykorzystywany był jako środek transportu dla wyższego szczebla kadry kierowniczej Mitsubishi oraz oddziałów firmy. Przez lata wyrobił sobie reputację "samochodu dla dyrektora" i popularny był wśród takich osób. Przez okres produkcji pierwszej generacji, zmiany zewnętrzne były totalnie kosmetyczne, natomiast samochód czasami usprawniany był mechanicznie, dostosowywany do nowych akcesoriów, standardów i technologii (klimatyzacja, ABS itp.), można to wyszczególnić następująco: 1964 r. - A30, 1970 r. - A31, 1976 r. - A32, 1978 r. - A33. Przez 22 lata, wyprodukowano około 20 tysięcy Debonairów. Sprzedaż pierwszej generacji zakończyła się w 1986 roku.

Źródła:
minkara.carview.co.jp
sgt40d.exblog.jp
sandaautocreate.com
asahi-net.or.jp
jsae.or.jp
autowp.ru
gazoo.com
geocities.jp
blogs.yahoo.co.jp
wikipedia.org